Gebbeth – Fire metal

(12 października 2016, napisał: Pudel)


Gebbeth – Fire metal

Istnieje cała masa kapel metalowych zawdzięczających swe nazwy dziełom Tolkiena czy Lovecrafta, miło jednak, że ktoś pomyślał o twórczości Ursuli Le Guin i to właśnie z kart Ziemiomorza wybrał sobie nazwę zespołu. Tym „ktosiem” byli w tym przypadku Rafał Pękała i Łukasz Stadnik, którzy  dziesięć lat temu zaczęli wspólnie grać pod szyldem Gebbeth. W międzyczasie zespół wydał dwie płyty a przez skład przewinęło się kilku muzyków. Omawiane tutaj demko, nagrane w 2015 roku zostało jednak nagrane w dwuosobowym składzie, przez „ojców założycieli”. Dodatkowo, żaden z nich nie zdecydował się na „odgłosy paszczą” w związku z czym dostajemy materiał instrumentalny. Instrumentalny metal prawie zawsze ma już na starcie pod górkę bo najbardziej nawet przeciętny wokal pozytywnie lub negatywnie ale od razu jakoś zwraca uwagę a i nieraz pozwala przykryć kompozycyjne mielizny. Jak sobie ze starciem z instrumentalnym materiałem poradził Gebbeth? Cóż, tragedii nie ma. Muzyka, choć przez twórców nazywana „fire metalem” to po prostu coś z pogranicza thrashu i heavy metalu. Przy czym nie ma tu ani ścigania się z niewiadomo czym, ani jakichś niesamowitych solówek czy melodii. Pierwsze co mi przyszło do głowy jak włączyłem płytkę to instrumentalne numery Metalliki. Fajnie sobie te numery płyną, jednak no niestety nie porywają, brakuje tu trochę wyrazistości, mam wrażenie, że utwory niekoniecznie były wymyślane jako instrumentalne, wokal by tu na pewno nie zaszkodził. Specyficzne jest też brzmienie, bardzo surowe, garażowe (ale czytelne) i demówkowe. Ja akurat takie bardzo lubię, dla mnie to plus, kto inny na ten sam aspekt będzie marudził. Generalnie płytka jest po prostu ok, jednak ja bym na miejscu zespołu albo jednak rozejrzał się za śpiewakiem, albo bardziej pokombinował bo obawiam się, że taka formuła jaką zespół prezentuje trafia trochę w próżnie. Co nie znaczy, że coś tu jest nie tak czy że to jakaś strasznie słaba rzecz – póki co Gebbeth sprawia wrażenie takiego sympatycznego średniaka, który ani niespecjalnie porywa ale też na pewno nie męczy – jeśli o to panom chodzi to spoko, jeśli jednak po dziesięciu latach grania mają jakieś większe ambicje to jednak nad kilkoma zmianami chyba warto pomyśleć.

 

PS: To jest druga wersja recenzji. Gdy pierwszą miałem już w zasadzie gotową, tuż przed wysłaniem nastąpiło chwilowe wyłączenie prądu. Przypadek?

 

Wyd. własne zespołu, 2016

 

Lista utworów:

 

1. Breakdown

2. Inhale

3. Death dealer

4. Flow

 

Ocena: 6/10

 

facebook.com/gebbethband

divider

polecamy

Debiut Deadspeak Exul – Path To The Unknown Faust – Cisza Po Tobie Stillborn – Cultura de la muerte Jad – Ból
divider

imprezy

Besatt + Bestia + Pleń 15.12 – Orgasmatron + 4 Szmery Drownfest vol. 9 KALT VINDUR, DARGOR, LAMENT Psychodelic Misanthropy Fest 19 Marco Luponero & The Loud Ones oraz Eld na trzech koncertach w Polsce PATOPOLKA HALLOWEEN Night of The Misfits: Tribute To Misfits + Tribute to Horror Rock + AfterParty Rock/Metal DEFYING, CALADRIA, DISPOSABLE SOMA, HOUSE OF PIRU TRAUMA: „35th Anniversary Tour 2023″
divider

patronujemy

Trzecia płyta ATERRA Narodowy spis zespołów – Artur Sobiela, Tomasz Sikora Premiera albumu „Szczodre Gody” Velesar NEAGHI – Whispers of Wings Taranis „Obscurity” ROCK N’SFERA 5 ATERRA – AV CULTIST ‚Chants of Sublimation’ Trichomes – Omnipresent Creation
divider

współpracujemy

Sklep Stronghold Musick Magazine nr 31 VooDoo Club MORBID CHAPEL RECORDS Wydawnictwo Muzyczne Pscho Hellthrasher Productions SelfMadeGod Godz Ov War
divider

koncerty