Za każdym razem, gdy pojawia się informacja o nowym albumie The Dillinger Escape Plan nie wiem czego mam się spodziewać. Wszelkie oczekiwania względem tego, jak powinny wyglądać albumy tego zespołu można sobie między bajki wsadzić. Oni już od dawna grają we własnej lidze i tak naprawdę żadne ograniczenia w przypadku tego zespołu nie istnieją. „One of Us is The Killer” udowadnia, że ten zespół może zagrać co tylko chce, a i tak ciągle będzie to do siebie pasować i stanowić bardzo spójną całość. Na początek dostajemy po twarzy dwoma niesamowitymi killerami. „Prancer” i ” When I Lost My Bet” to jazda rollecoasterem. Ciągłe zmiany tempa, niesamowicie połamane motywy i techniczna maestria mogą co wrażliwszych przyprawić o palpitację serca. Tego się jednak można było spodziewać, bo też z tego ten zespół jest doskonale znany. Trzeci w kolejności utwór, którym jest tytuowiec, pokazuje subtelniejsze oblicze zespołu. Subtelniejsze nie oznacza bynajmniej lekkie, łatwe i przyjemne. Emocjami z tej piosenki można by obdzielić kilka innych krążków. Zresztą takich emocjonalnych fragmentów jest tu więcej. Fragmentów, gdzie subtelny pop zderza się ze ścianą core’a i metalu, a z tego wychodzi po prostu coś niesamowitego. Coś co zostaje z człowiekiem długo po tym, jak ostatnie dźwięki albumu wybrzmią w głośnikach. Niechaj ” Paranoia Shields” czy instrumentalny „CH 375 268 277 ARS” będę w tym temacie najlepszymi przykładami. Z kolei takie „Nothing’s Funny” i „Crossburner” to potwory, w których zdarzyć się może zwyczajnie wszystko. Doskonałe riffy rozsadzają głośniki, a melodia doskonale kontrastuje to wszystko, tak że głowa sama schyla się w głębokim pokłonie. Nie można się nie zachwycić tymi dźwiękami. Omamiają one człowieka i zostają z nim na bardzo długi czas. Pozostałym kawałkom też niczego nie brakuje i zapewniam Was, że przez bardzo długi czas będzie wciąż coś nowego w nich odkrywać. Bohaterem tego albumu jest dla mnie Greg Puciato. Facet z albumu na album robi kolosalne postępy ze swoim gardłem. Krzyki to jedno, ale potrafi tak doskonale zaśpiewać, że czapki z głów. Pozostali członkowie zespołu też nie odstają. Robią co tylko mogą, aby ten album był wciągający i udaje im się to. Chore aranże, całe mnóstwo karkołomnych zagrywek, ale nawet gdy sobie pofolgują i zagrają prościej, to i tak nosi to znamiona czystego geniuszu. Tego albumu nie da się inaczej określić zresztą. The Dillinger Escape Plan to w chwili obecnej już gwiazda pierwszej wielkości. Sukces ich jednak nie zmanierował. Wciąż grają we własnej lidze i grają tak, że nie można się do niczego przyczepić. Oczywiście, jak ktoś nie przepada za tak eklektycznym graniem, to go nic już nie przekona, ale wystarczy mieć odrobinę otwarty umysł i trochę czasu, aby przekonać się, że „One of Us is The Killer” to niesamowicie mocny kandydat do miana płyty roku. Czysty pieprzony geniusz! Otwórzcie głowy i wpuście tam ten album. Nie będziecie żałować.

Wyd. Party Smasher inc, 2013

Lista utworów:

1. Prancer
2. When I Lost My Bet
3. One of Us is The Killer
4. Hero of The Soviet Union
5. Nothing’s Funny
6. Understanding Decay
7. Paranoia Shields
8. CH 375 268 277 ARS
9. Magic That I Held You Prisoner
10. Crossburner
11. The Threat Posed By Nuclear Weapons

Ocena: 9+/10

http://www.dillingerescapeplan.org/