Tym kolesiom z niczym się nie spieszy. Minęło sześć lat od premiery ich ostatniej i zarazem rekordowo długiej płyty. To już tyle czasu, że Łysy z Dying Fetus zdążył zrobić się kudłaty. Ale wreszcie mamy to, właśnie zawitał dziewiąty pełny album w tej ponad trzydziestoletniej karierze małej amerykańskiej trupy muzycznej. Pierwszy singiel zwiastujący ten krążek mogliśmy sprawdzić już rok temu, więc faktycznie im się nie spieszyło. Po drodze wpadły jeszcze ze trzy, więc znaliśmy prawie pół płyty, jeszcze zanim ta trafiła do sklepów. I ten brak pośpiechu wyszedł na dobre, bo dostajemy 37 minut naprawdę smacznego, brutalnego grania. Zajebistych motywów jest tu na pęczki, a gdy wjeżdża np. końcówka takiego „Unbridled Fury”, to trzeba nieludzko silnej woli, by czegoś nie rozpierdolić przy tych dźwiękach. Numery ogólnie oscylują w okolicach 3-4 minut, znalazło się nawet miejsce na jeden krótki niszczator, który pęka w 1:40. Żaden kawałek nie rozpycha się łokciami i zaraz robi miejsce dla kolejnego. To bardzo dobra, zwarta napieralanka od której noga chodzi w tempie 300 pizgnięć na sekundę. Jeśli miałbym czekać kolejne 6 lat na przynajmniej tak dobry album numer dziesięć, to niech tak będzie. Dla pożeraczy death metalu to jedna z ważniejszych premier września, ale też pewnie nie trzeba im o niej przypominać, bo od dawna mają ją na liście zakupów. Niby mogłem lekko się obawiać, że na tym etapie będę odczuwał zmęczenie materiału i nowe Dying Fetus skwituję krótkim „okej”, ale gdzie tam! Bawię się doskonale i proszę o więcej. Z takim przytupem można rozpoczynać jesień. Zimne piwo na upalne dni ustępuje miejsca mocniejszym trunkom. A do nich taka płyta pasuje idealnie.

Wyd. Relapse Records, 2023

Lista utworów:

1. Enlighten Through Agony
2. Compulsion For Cruelty
3. Feast Of Ashes
4. Throw Them in the Van
5. Unbridled Fury
6. When The Trend Ends
7. Undulating Carnage
8. Raised In Victory/ Razed In Defeat
9. Hero’s Grave
10. Subterfuge

Ocena: 8/10

https://facebook.com/DyingFetus