Takie splity to ja zawsze bardzo chętnie! Wiadomo, że skoro pieczątka Old Temple na pudełku jest, to można w ciemno przyjąć, że Eryk jakieś srogie plugastwo przygotował. Pierwsza część tego wydawnictwa to nasz krajowy Impure Declaration, który podziemnym szperaczom powinien być już doskonale znany. Poznaniacy serwują nam tutaj dwa nowe kawałki, plus przepyszny cover Beherit… I cóż ja mogę o tym powiedzieć? Gleba, gleba i jeszcze raz gleba! Człowiek rzucony na glebę, przyciśnięty butem i przysypany toną gruzu. Tak właśnie to widzę. Impure Declaration na poletku śmierdzącego, zatęchłego death metalu poczyna sobie coraz śmielej. Te ich numery niby nie wnoszą nic nowego do gatunku, a jednak robią takie wrażenie, że głowa mała! Tu szybkie riffy, tam jakieś doomowe walce, jeszcze gdzie indziej jakiś blackowy sznyt, a nawet majacząca gdzieś w oddali chora melodia… a wszystko połączone zajebiście dusznym, przytłaczającym i lepkim klimatem. Do tego jeszcze świetne wokale – odpowiednio zróżnicowane, nieludzkie, operujące na różnych poziomach wkurwienia i obłędu… No i ten znakomity cover „The Gate of Nanna”, który idealnie wpasowuje się w dwa poprzednie utwory. Jak tylko pani i panowie z ID wypuszczą pełniaka to łykam go bez mrugnięcia okiem, bo z każdym kolejnym ich wydawnictwem mój apetyt rośnie.

Druga część splitu to trzy kawałki niemieckiego Nekus. Tutaj także mamy do czynienia z dusznym, zatęchłym death metalem, który z wygładzonymi melodyjkami germańskiego melo-deathu nie ma absolutnie nic wspólnego. Tak w zasadzie to stricte metalowe są tutaj tylko dwa utwory, bo pomiędzy nimi dostajemy jakąś klimatyczną, mocno poschizowaną kompozycję w której dziwne gitary i rytualne bębny pojawiają się tylko na chwilę, a pozostałą część zajmują jakieś bliżej niezidentyfikowane dźwięki. Trzaski, kapanie, skrzypienie jakby z wnętrza jakiejś zapomnianej dawno pieczary albo okrętu, który osiadł a mieliźnie bo cała jego załoga wymarła na jakąś zarazę i gnije teraz pod pokładem… Sama muzyka natomiast to, jak już wspomniałem, death metal maksymalnie ponury, mulący i dławiący smołą. Mega wolne riffy i krocząca miarowo perkusja, a za chwilę wojenny blast i bulgoczące, zbasowane gitary, dobiegające jakby z innego wymiaru. Wokal to jakieś szepty, pomruki i zawodzenia, też rodem z zaświatów… Całość może nie zrobiła na mnie takiego wrażenia jak nasi rodacy z Impure Declaration, ale też chętnie przytuliłbym ich pełniaka, bo takie ponure death/blackowe granie w połaczeniu z klimatycznymi przerywnikami, jakie nam tutaj Nekus zaprezentował może bardzo dobrze sprawdzić się w pełniejszej, kilkudziesięciominutowej formie.

Generalnie zatem split znakomity, z lekkim wskazaniem na Polaków (i to nie przez muzyczny patriotyzm). Cieszy tym bardziej, że oba zespoły to składy stosunkowo młode i wychodzi na to, że bardzo perspektywiczne.

Wyd. Old Temple, 2021

Lista utworów:

1. Impure Declaration – Suppurative Sorcery
2. Impure Declaration – Splitted Tounge Invocation
3. Impure Declaration – The Gate of Nanna (Beherit cover)
4. Nekus – Ataphos
5. Nekus – Evocatio Ex Tartaro
6. Nekus – Pythonic Simulacra

Ocena: 8/10

https://www.facebook.com/ImpureDeclaration/

https://www.facebook.com/Nekusband/