Kolejny raz Finlandia i od samego początku nie zamierzam ukrywać zachwytu nad tym albumem. NORRHEM został powołany do życia zaledwie w 2017 roku i w tym właśnie czasie wydaje swoje debiutanckie demo ‚Voima ja kunnia’ (tłum. ‚Moc i Honor’). Debiutancki album został wydany przez niemiecką Darker Than Black Records drugiego marca – czyli album bardzo świeży. Duet pochodzi z Turku, miasteczka położonego na południu Finlandii. Co ciekawe, szukając informacji na temat tego miasta, natknąłem się na wzmiankę, że nazwa ta wywodzi się ze wschodniego staro-słowiańskiego (czy po prostu staro rosyjskiego) języka. Słowo ‚tǔrgǔ’ oznaczało rynek miejski lub targowisko. A dodatkowo dodam, że w niektórych obecnych dialektach fińskich słowo ‚turku’ nadal oznacza właśnie targowisko, miejsce dokonywania wymian czy sprzedaży własnych dóbr. Dobra, zacznę już lepiej coś o muzyce pisać, bo rozwodzę się nad jakimiś pobocznymi informacjami. Zapraszam zatem do opisu ‚Vaienneet voittajat’.
Osiem utworów składających się na debiutancki album NORRHEM, to podróż w stronę natury, fińskiego folkloru i dumy. Black Metal jaki zaserwowali nam Finowie, to krzepka dawka ostrych riffów w które wpleciono charakterystyczne dla tamtejszej sceny melodie. Te natomiast idąc w parze z majestatycznymi klawiszami nasuwają jednoznaczne skojarzenia odnośnie kulturą ludową tamtejszych stron. Pobrzmiewa w kompozycjach bardzo wyraźna moc, poczucie godności wynikające z bycia kim są. I tak jak całe pierdolone lewactwo obecnie mieli mózgi podatnych na to debili o tolerancji i że wszyscy są równi sobie, tak NORRHEM pokazuje środkowy palec prężąc dumnie pierś z bycia Finami. Nie będę zagłębiał się w debilną politykę, ale powiem jedno – jak można negować własne korzenie i tego co osiągnęli nasi przodkowie, tym samym kształtując grunt kim my sami jesteśmy? Nie mieści mi się to w głowie. Ale pierdolić to, wracamy do muzyki. Jak wspomniałem, bardzo często riffy idą w parze z klawiszami które budują atmosferę. Powoli i miarowo, bez gwałtownych skoków. Same aranżacje utworów nie są skomplikowane, ale właśnie dzięki pracy klawiszy ten pierwotny prymitywizm został zażegnany. Głównie mamy do czynienia z riffami tremolo lub otwartymi strunami – gitary zazwyczaj grają wspólnie jeden motyw. Tempo muzyki jest umiarkowane, zdarzają się dynamiczne patenty z blastującymi partiami, jednak największa uwagę ‚Vaienneet voittajat’ skupia wokół partii zagranych w wolnej lub średniej prędkości. Wtedy ogrom majestatu, wychodzi w pełni na jaw i zdominuje odbierane przez słuchacza dźwięki. Zresztą, nacisk na emocje w tym materiale jest pokaźny. Począwszy od nienawistnych partii, po sam smutek, melancholię. Pomiędzy nimi znajdziemy wspomnianą na początku dumę, monumentalność i przepastność potęgi. Należy jeszcze wspomnieć o doskonałym brzmieniu materiału, który pomimo że jest czysty, nie został pozbawiony mocy, surowości gitar. Naturalne brzmienie perkusji to również wielka zaleta. W przypadku NORRHEM dodaje większej dynamiki oraz potęgi w brzmieniu. Na koniec słów kilka o wokalach. Otóż, jak należało się spodziewać mamy typowe charakterystyczne Black Metalowe skrzeczące wokalizy. W połączeniu z chropowatością i surowością języka fińskiego, pasują tu idealnie. Jednakże, V – odpowiedzialny za wokale, gitary i klawisze – próbuje swoich sił również w czystym śpiewie. Wychodzi mu to naprawdę dobrze. Drżące czyste wokale świetnie wkomponowują się śnieżny klimat tego wydawnictwa.
NORRHEM i ich debiutancki album iście lodowata muzyka. Bije od niej chłód, który stopniowo miesza się ze wspomnianymi wyżej cechami. Według mnie jest to bardzo udany początek oficjalnej dyskografii Finów, a jeżeli kolejne albumy będą równie mocnymi, to tylko ich wypatrywać. Z moje strony tyle, polecam!

Wyd. Darker Than Black Records, 2018

Lista utworów:

1.Voittoon tai kuolemaan
2.Voima ja kunnia
3.Kadotuksen sudet
4.Sota
5.Pohjan Tulet
6.Vaienneet voittajat I
7.Vaienneet voittajat II
8.Musta lippu yhdistää

Ocena: 9/10

http://www.facebook.com/NorrhemOfficial/
http://www.darker-than-black.com/