Nunslaughter/Brüdny Skürwiel – 12″ Split

(16 października 2016, napisał: Pudel)

Opisywane tu wydawnictwo niedługo skończy rok, ale choćby z kronikarskiego obowiązku wspomnieć o nim wypada. Chociaż z drugiej strony recenzowanie takich materiałów to sprawa nieco karkołomna – mocno podziemny metal reprezentowany przez obydwie grupy ma swoich zwolenników i jak ktoś siedzi w takim graniu to w dupie ma wszelkie recenzje, a już zwłaszcza w webzinach i łyka jak leci kolejne produkcje tego typu. Z kolei fan metalu jako sztuki wysokiej, koncertów z filiżanką kawy w ręku i ostatnich płyt Anathemy posra i się porzyga po dwóch minutach takiego grania. No ale spróbujmy. Zaczyna Nunslaughter, dla którego jest to 576985095079 wydawnictwo w dorobku i 123678 split, hehe. Przy czym akurat splitów na „dużym” winylu zespół miał do tej pory na swoim koncie ledwie kilka, więc już choćby z tego powodu się rzecz jakoś tam w ich dyskografii wyróżnia. Jeśli chodzi o zawartość, to strona Nunslaughter dziewięć numerów zarejestrowanych na Obscene Extreme w 2014 roku. Nagranie pochodzi z konsolety, jest surowe ale jednocześnie idealnie czytelne, po prostu brzmi to jak najlepsze soundboardowe bootlegi. Wykonawczo nie ma żadnej lipy, jest „devil metal” na najwyższym poziomie, obrzydliwy, zatęchły ale jednocześnie zabójczo momentami chwytliwy. Mamy tu same hiciory, z „Satanic slut” i „I hate christians” na czele. Moja znajomość dyskografii Nunslaughter jest oczywiście dosyć wybiórcza, niemniej jednak ten materiał jest naprawdę zabójczy i zaryzykuję twierdzenie, że np. jakby ktoś dopiero chciał zacząć swoją przygodę z Nunslaughter, to ten split się idealnie do tego nadaje. Oprócz świetnej muzy fajnie czuć tu koncertową atmosferę – kawał świetnego grania i tyle. Przekładamy płytę na drugą stronę i dostajemy w ryj od gliwickiego Brudnego Skurwiela. I znów – co ja tu się mam rozpisywać? Ekstremalnie chamski i prostacki thrash, nagrany (prawie) na żywca w studio, znów bardzo dobrze brzmienie (Czyściec!), totalna energia i kilka smaczków w rodzaju bezczelnie przebojowego, motorheadowego „Evil rock’n’roll” czy nieco wolniejszego „Queen of hellfire”. „Skurwiele” mogą sobie powtarzać przy każdej okazji, jacy to są obskurni i prymitywni, niemniej jednak słychać, że wiedzą do czego instrumenty służą i kawałki mają ręce i nogi. Jedyne co komuś mogłoby nie pasować to bardzo histeryczny wokal Fabiana – ale to już kwestia gustu. Zresztą obecnie ów jegomość nie jest już członkiem zespołu, a za wokale odpowiada bardziej tradycyjnie porykujący gitarzysta Łąka, no ale zobaczymy jak to będzie brzmiało. Ogólnie strona BS to taka petarda, że kilka pełnych albumów by tą energią się dało obdzielić. Choć z drugiej strony nie wiem czy np. 45 minut takiego grzania w jednej dawce to by nie było już ciut za dużo. No ale panowie sobie wymyślili, że dużych płyt wydawać nie będą, więc to chyba czysto teoretyczne rozważania. Ogółem obydwie strony z osobna jak i płyta jako całość robią jak najlepsze wrażenie. Jeszcze garść informacji technicznych – płyta wyszła w dwóch wersjach kolorystycznych, zwykłej czarnej (400 sztuk) i limitowanej złotej – 100 sztuk, przy czym jak dla mnie ten kolor to taki trochę srakowaty wyszedł. Do tego skromny insert i elegancka okładka z matowego kartonu. Co tu dużo dodawać – świetny split, zdecydowanie nie tylko dla zbieraczy kolejnych nunslaughterowych dziwadeł.

Wyd. Devil’s Nun/Fat Ass Records, 2015

Lista utworów:

1. Nunslaughter – Obsessed with the Visions of a Satanic Priest
2. Nunslaughter – I Hate Christians
3. Nunslaughter – Emperor in Hell
4. Nunslaughter – Death by the Dead
5. Nunslaughter – Killed by the Cross
6. Nunslaughter – In the Graveyard
7. Nunslaughter – Midnight Mass
8. Nunslaughter – Satanic Slut
9. Nunslaughter – Smell the Burning Churches
10. Brüdny Skürwiel – Satanik Thrash
11. Brüdny Skürwiel – Fuck Christ!
12. Brüdny Skürwiel – Queen of Hellfire Part III
13. Brüdny Skürwiel – Beyond the Altar
14. Brüdny Skürwiel – Queen of Hellfire
15. Brüdny Skürwiel – Christraping Blackthrash
16. Brüdny Skürwiel – Morbid Scars
17. Brüdny Skürwiel – Evil Rock and Roll