Ten oto zespolik chciał chyba zaistnieć najdłuższym tytułem płyty na naszej scenie, ale nie szukając daleko Anima Damnata kilka miesięcy temu i tak miała dłuższy. O ile w tej dyscyplinie Secret Of Pain miałby jeszcze jakieś szanse, to jeżeli chodzi o muzykę, to już nie jest tak dobrze… Obawiam się niestety, że ten skoczny, melodyjny black metal nie zwróci na siebie większej uwagi naszych rodzimych mediów, a tym bardziej samych maniaków. Praktycznie przez cały czas trwania płyty karmieni jesteśmy jakimiś wyeksploatowanymi już do granic możliwości melodyjkami, które gdzieś tam już niejednokrotnie słyszeliśmy. Niektóre utwory nawet dość ewidentnie czerpią z dokonań innych zespołów – utwór "Rose For The Death" na przykład jednoznacznie kojarzy mi się ze starym utworem In Flames, którego tytułu już nie pamiętam. Nie można jednak powiedzieć, że cała płyta to jeden wielki szit, nie posiadający w sobie ani krzty oryginalności, bo tak nie jest. Kilka zagrywek jest naprawdę wartych uwagi a podwójne wokale (niski growl i skrzek) również nie mogą uchodzić za całkowicie beznadziejne. Niestety dość potężnym minusem wpływającym na końcową ocenę płyty jest produkcja. Plastikowe bzykanie gitar i dziwnie ‚pukająca’ perkusja zdecydowanie nie pomaga temu materiałowi, a wręcz drażni i przeszkadza w jego odbiorze.
Cóż można jeszcze więcej tu dodać? Słuchać jak najbardziej się da, ale dłuższe obcowanie z muzyką Secret Of Pain powoduje u mnie senne ziewnięcia. Wydaje mi się, że większa oryginalność, bardziej przemyślane własne pomysły i lepsze warunki nagrań mogą pomóc temu zespołowi stworzyć coś lepszego i może nawet nadającego się do dłuższego słuchania. Na razie jednak jest raczej średnio, więc demo ląduje na półce i chyba tam już pozostanie.
Lista utworóó
1. Live, Body & Blood
2. Ode To Moon
3. Dreams
4. Suicide
5. Chaos
6. Rose For The Death
7. Lament of Satan
8. Terrible Order
9. Blind Men
Ocena: 5/10