BRUDNY SKURWIEL – FUCK AND THRASH (demo)

(27 grudnia 2014, napisał: Przem "Possessed")

Gdy usłyszałem pierwszy raz Brudnego Skurwiela pomyślałęm, toż to istna siara z piekła rodem!!! No i postanowiłem poszukać ich materiału. Michał mi podesłał demówkę i… ale o tym może zaraz. Materiał jest podzielony na dwie części. Strona A nosi nazwę Fuck i zawiera całe demo oraz dodatkowo pierwszą część koncertu z Metal Festu w Czechach. Zaś strona B, czyli Thrash, jeszcze raz nagrane demo i drugą część wspomnianego już gigu. Zapuściłem materiał i … wyrwało mnie z butów. Świetne riffy, szybko, prosto i do przodu, a wszystko to z niesamowitym feelingiem. „Drink, Fuck & 666” Krótka zapowiedź i ostra jazda perkusji wtórująca riffom. Do tego krzykliwy wokal „Fuck Jesus Christ !!!!!” i już wiadomo o co chodzi, nie ma litości, krótka zapadająca w ucho solówka i przyspieszenie. „Midnight Blasphemy” i nie ma czasu na pierdoły prosty kop w pysk, o wyrazistym riffie, zmiana riffu i melodia urywa łeb. Fragmenty z coraz wyżej grającymi gitarami urozmaicają utwór i mimo prostoty tego wszystkiego i krótkiego czasu kolejnych utworów wciąż coś w muzyce Skurwiela się zmienia. Tytułowy „Fuck & Thrash” nie zmienia tempa, refren wprowadza masę melodii do tej kompozycji, lecz nie są to jakieś popierdówki, tylko oldschoolowe melodie, odegrane z pasją i na niesamowitym luzie. Jeszcze rasowa solówka przelatująca przez refren i wszystko zmierza do kulminacji, lecz już mamy „Queen Of Hellfire Part. II”. Rozpoczynający ten utwór riff jest cholernie charakterystyczny, tempo średnie płynące niczym rzeka własnym korytem i zmiatająca wszystko na swojej drodze. „Christraping Black Thrash” tytuł tego utworu chyba najlepiej odzwierciedla muzykę graną przez zespół, a rozpoczyna się dla odmiany perkusją, dochodzą gitary, prosty riff i pędzimy do przodu, nagle bas wychodzi na pierwszy plan, zaledwie na chwilę, kolejne przyspieszenie, a wszystko to pełne melodii i brutalności. „Fuck Christ !” i już usta same otwierają by skandować wraz z Fapi „Fuck Christ… In Heaven !!!!…” Jest krótko, treściwie i na temat, a już „Return To The Forces Of Hell” się rozpoczyna. Wolny początek, rozciągnięta solówka gitarowa i ten riff zapadający w pamięć… przejście prawie, że heavy metalowe i znowu pędzimy na złamanie karku za otaczającymi nas dźwiękami. Nagle refren, gitary zmieniają tonację, łeb urwany przy samej dupie. Jeszcze na koniec słyszymy Lindę grzecznie proszącego „Wypierdalać” i już lecimy z koncertem. A tu zaskoczenie, jakość nagrań naprawdę dobra, brzmienie nie skopane, chyba chłopaki nagrywali te dźwięki z konsolety. A do tego czysta profeska w temacie zagrania tych utworów. Wokal momentami wyskakuje w wyższe rejestry, nie jest identycznie jak ze „studia”, lecz to tylko dodaje smaczku tym nagraniom. Do tego na początku standardowa konferansjerka, lecz ogień płynący z głośników niweluje to drobne uchybienie. Jednak z czasem i to nie dociągnięcie zostaje naprawione i chłopaki się rozkręcają, zaczynają się sypać ze sceny teksty typu „… czy się kurwa obrazicie…Pierdolić Chrystusa”. Wycięcie fragmentów przerw w nagraniach koncertowych intensyfikuje przekaz muzyczny. Mnie chłopaki kupili tym materiałem. Z jednej strony totalna profeska i dojrzałe aranżacje, z drugiej feeling, zabawa i dystans do siebie. Z tych nagrań tchnie oldschoolem i świeżością dopiero co rozkopanych grobów. Brzmienie jest brudne i „syfiaste” i niech takie zostanie, bo pasuje tu jak rękawiczka do dłoni chirurga. Materiał ten ukazał się tylko na kasecie, więc spieszcie się pisać do zespołu, bo nakład jest limitowany, a za marne kilka złociszy dostaniecie ponad godzinę piekielnego łojenia na wysokim poziomie.

Wyd. własne, 2014

Lista utworów:

Side A – Fuck

1. Drink, Fuck & 666

2. Midnight Blasphemy

3. Fuck & Thrash (hidden track)

4. Queen of Hellfire part II

5. Christraping BlackThrash

6. Fuck Christ!

7. Return of the Forces of Hell

8. Toxic Death (live at Old Metal Fest)

9. Drink, Fuck & 666 (live at Old Metal Fest)