Anus Magulo to nazwa, która raczej nie powinna być obca wielbicielom grindu i innych tego typu odmian muzyki gitarowej. Załoga z Warszawy nie ma w zwyczaju pierdzielić się z progresją, eksperymentami, zbawianiem świata w tekstach czy też dociążaniem muzyki „wielce zaskakującymi” zwolnieniami i innymi tego typu pierdołami. No i podobnie jest na najnowszym wydawnictwie, które polubiłem od razu po włożeniu do odtwarzacza – cztery kawałki trwają pięć i pół minuty – tak trzymać! Sama muzyka to prościutki grind z punkowym feelingiem i luzem, chwytliwymi motywami, rytmami „umpa umpa” i świniowym, ale nie przegiętym wokalem. Rzecz jest na ten swój chory sposób przebojowa, chwytliwa i nie męczy buły jak to czasem przy grindzie(zwłaszcza tym z przedrostkiem „gore”) bywa. W zasadzie recenzowanie takich płyt większego sensu nie ma – kto lubi takie granie będzie zachwycony, nieprzekonanych nie przekonam, jeśli czyjeś uczucia religijne obrażają tytuły w rodzaju „Rzygałem w Puławach” to ani ja ani zespół nic na to nie poradzimy. W każdym razie ja ten materiał katuje od kilku dni non stop, do czego i Was zachęcam.

Wyd. własne zespołu, 2014

Lista utworów:

1. Anusove Love

2. Put.in anus

3. Rzygałem w Puławach

4. Szczęki

Ocena: +8/10

fb.com/anusmagulo