Trzecie demko jednoosobowego projektu Inhumanity jest jednocześnie drugim, jakie znalazło się pośród moich łupów nabytych na przestrzeni wieków wypełnionych zmyślaniem wszelkiego rodzaju wypocin i innych głupot na temat podziemniaków. Poprzedni, zaledwie kilkuminutowy materiał sprzed dwóch lat, wspominam całkiem pozytywnie i przyznaje, że nawet mi lekko interes dygnął, gdy wyciągałem krążek z koperty i moim oczom ukazała się kolejna „kosmiczna” okładka. Po krótkim zapoznaniu się z zawartością spokojnie mogę stwierdzić, że mamy do czynienia z dobrą, chałupniczą robotą. Na materiał składa się sześć instrumentali okraszonych z deka elektronicznymi ornamencikami. Ścieżki perki wprawdzie brzmią licho, a i też same w sobie nie maja jakiegoś niesamowitego polotu, ale najważniejsze są tu dźwięki gitary. To właśnie one są bohaterem tej przypowieści, reszta to dodatek. Niektóre fragmenty są w porzadku, a niektóre naprawdę ciekawe. Szczególnie do gustu przypadł mi tu czwarty kawałek. Zakręcony, fajnie pomyślany i często chce mi się do niego wracać. Ogólnie rzecz biorąc, ta płytka to taki szkicownik zawierajacy po prostu zbiór różnych pomysłów na ciężkie granie. Dlatego w końcu określone jest mianem dema właśnie. A że całkiem przyjemnie na tych pomysłach ucho zawiesić, to i śmiało można polecić obadanie każdemu, kto lubi pogrzebać w polskich mniej znanych inicjatywach.

Wyd. własne, 2014

Lista utworów:

1. AI

2. Biomech

3. The Ongoing Binary

4. Through the Infinite

5. Soul Cube

6. Cyberspace Dwelling

Ocena: 7/10

facebook.com/inhumanityband