Do tego, że po Slipknot można się spodziewać tylko tego, co nieoczekiwane muzycy tej formacji przyzwyczaili nas już jakiś czas temu. Tym razem ową niespodzianką jest to, że panowie nagrali zwykłą płytę. Wiem, że nie brzmi to zbyt dziwacznie, ale w wypadku tego zespołu jest jednak czymś niecodziennym. Największy wpływ na oblicze nowego krążka mają wokale Corey’a, który tym razem postanowił nam pokazać, że potrafi śpiewać. Oczywiście wielbicieli ryków tego pana uprzedzam, że nie ma zmiłuj i w takim „Three Nil” czy też „Welcome” nasz bohater wydziera się jak za starych dobrych czasów. Jednak obok takich kompozycji na płycie pojawia się dużo czystych wokaliz oraz co może być dużym szokiem dla wielbicie zespołu ballad. Tak moi milusińscy ballad! Zresztą i to, jakich bo zarówno „Circle”, jak i „Vermilion, Pt. 2” zasługują na najwyższe noty. Szczególnie te drugi utwór, w którym zresztą pojawia się kwartet smyczkowy wzbudziła mój zachwyt. Jak łatwo się domyśleć grupa również stara się połączyć oba te muzyczne światy poprzez jeszcze większe podkreślenie melodyki w reszcie kompozycji, ale zarazem próbuje nie rezygnować z agresji czego przykładem może być singlowy „Duality” czy też „Before I Forget”. Sądzę, że im się to udało, choć ubolewam nad tym, że zostało to osiągnięte poprzez rezygnację z tej olbrzymiej przestrzenności brzmienia, jakie miały wcześniejsze krążki grupy oraz zepchnięcia tych wszystkich przeszkadzajek do tyłu.
Slipknot znów pokazał, że trudno jest ich nazwać zwykłym zespołem. Tym razem nagrał dobrą płytę bez jakiś większych niespodzianek, a podtytuł krążka można traktować raczej jako prowokacje. Szukającym drugiego dna mówimy nie. Jest to „tylko”, ale i zarazem „aż” dobra pozycja.
Lista utworóó
1. Prelude 3.0
2. Blister Exists
3. Three Nil
4. Duality
5. Opium of the People
6. Circle
7. Welcome
8. Vermilion
9. Pulse of the Maggots
10. Before I Forget
11. Vermilion, Pt. 2
12. Nameless
13. Virus of Life
14. Danger – Keep Away
Ocena: 9/10