Cóż… powinnam założyć, iż twórczość Analogsów jako najlepszego polskiego zespołu streetpunkowego jest wszystkim znana. Ekipa ze Szczecina jest, jak sami o sobie mówią, "najlepsza w swoim fachu od 1995". Ale do rzeczy.
"KP" zostały wydane w tym roku oczywiście dzięki Jimmy Jazz Records. Album już w chwili wydania stał się kultowy ze względu na powrót śpiewającego pana Harcerza. Jak zmiana składu wpłynęła na muzykę?
Album jest nagrany z specyficznym feelingiem Analogsów, dynamicznie i ciekawie. Tradycyjnie zawiera covery doskonale znane fanom punk rocka (tu: Johnny Cash, Rose Tatoo i Social Distortion). Całość stanowi spójny zestaw hitów… może zbyt spójny. Brak słabych momentów i jednoczesny brak wybitnie mocnych to chyba największa wada albumu. Włączasz płytę, potem wyłączasz i zmów włączasz i cały czas jednorodność. Brakuje mi czegoś takiego jak na "Oi!Młodzieży", jakiegoś większego zróżnicowania. Na szczęście materiał jest na tyle dobry i dobrze wydany, że przeciętny zjadacz chleba pewnie stwierdzi że nie ma się do czego doczepić.
Ach, no i nie wybaczyłabym sobie, gdybym nie wspomniała o utworze "Pożegnanie". Oprócz genialnej muzyki posiada ona bowiem najtrafniejszy i najbardziej przemyślany tekst, jaki w życiu słyszałam. Teraz nareszcie młyobrazić sobie moją śmierć w ciekawy sposób:).

Oi!Żyła

Lista utworóó
1. Wszystko to co mamy
2. Nasze piosenki
3. Dziewczyna ze zdjęcia
4. Blues pudła w folsom
5. Droga pod wiatr
6. Kroniki policyjne
7. Mamy mały potwór
8. Marek
9. Miasta gorzki smak
10. Nasza krew
11. Życie to jest gra
12. Twoje kłamstwa
13. Mili chłopcy
14. Pożegnanie
Ocena: 8/10