Po siedmiu latach przerwy i wydaniu trzech demówek In Extremis prezentuje nam swój debiutancki album. A że chłopaki z Polski, tym chętniej nadstawiłem ucha, by zobaczyć co zaprezentowali na „Screaming Poetry”. I musze przyznać, że jest dobrze. Niski growl, momentami prawie bulgoczący, czasem wznoszący się do krzyku, masa balstów i szybkie tempa, a wszystko to nie pozbawione melodii. Muzycznie ich utwory przypominają mi Desultory, czy późniejsze albumy At The Gates. „Inifferent” rozpoczynający płytę, to szybka nawałnica w szwedzkim stylu. Ciekawe riffy i umiejętnie wplecione zwolnienia do średnich temp. W „Pariah Sacrifice” na uwagę zasługuje świetna praca sekcji i łamane rytmy gitar. Pod koniec utworu pojawia się też umiejętnie wpleciona solówka. „Maybe Tommorow” to wymarzony szlagier koncertowy, od razu wpadający w ucho. Rozpoczyna się ładnie pulsującym basem i wokalizą Maryo delikatnie podkreśloną przez talerze. Numer ten rozkręca się do wściekłej kanonady w typowych już tempach dla In Extremis, przeplatanych wolniejszymi fragmentami. Tytułowy „Screaming Poetry” to miażdżąca i bezkompromisowa kompozycja, chociaż nie pozbawiona dużej dawki melodyki. Kolejny utwór rozpoczynają ciekawe gitarowe riffy. Rytmika „Will You Forgive” do najprostszych nie należy, a fragmenty w których wokalista wchodzi na wyższe rejestry, czy próbuje melodeklamacji stawiają ten utwór wśród moich ulubionych na tym matexie. „Eartquake” rozpoczyna sie jak death metalowa ballada. Tak hehehe, nie przesłyszeliście się. Lecz wrażenie to nie trwa długo, muzyka szybko przeradza sie w ostre łojenie urozmaicone kolejnymi łamańcami i zmianami tempa. Moim zdaniem to najlepszy utwór na płycie, bardzo zróżnicowany i świetnie zaaranżowany. Całość materiału wieńczy cover, i tu zaskoczenie. Chłopaki na tapetę wzięli … Danzig’a . Ich wersja jest dużo szybsza, a wokalista nie sili sie na śpiewanie, wykrzykuje tekst zachrypniętym głosem, jedynie w refrenie Jego głos jest czystszy i melodyjny. In Extremis jako, ze death metalowcy z nich, nie zapomnieli tu również o blastach, swoje miejsce znalazły tu również dobrze odegrane solówki, chociaż obawiałem się czy chłopaki ich nie pominą. Jak dla mnie to właśnie istota coverow, zagrać utwór po swojemu, a to im sie doskonale udało. Podsumowując stan zespołu Anno Domini 2013, jest lepiej niż dobrze. Chłopaki są dobrymi muzykami, wiedzą jak sprawić by brutalne dźwięki były zarazem chwytliwe dla słuchacza i adekwatne wciąż do nazwy zespołu. Niestety brakuje mi w ich materiale solówek, które aż się momentami proszą o zagranie. U mnie mają mocną siódemkę z nadzieją na dużo wyższą ocenę w przyszłości, gdyż widzę, że w chłopakach drzemie spory potencjał, oby tylko tym razem nie kazali czekać na następcę „Screaming Poetry” kolejne siedem lat.

Wyd. Self-released, 2013

Lista utworów:

1. Indifferent
2. Pariah Sacrifice (for members Experimentum Crucis)
3. Maybe Tommorow
4. Screaming Poetry
5. Will You Forgive?
6. Earthquake
7. Mother (cover Danzig)

Ocena 7 / 10

https://www.facebook.com/pages/In-Extremis/192310464131304
http://www.myspace.com/inextremispl