Jakiś czas temu opisywałem w tym miejscu debiutancki album Iubaris. Nie byłem wtedy nim jakoś mocno zachwycony, ale też zdecydowanie daleki byłem od tego, aby tamten album zmieszać z błotem. Wyraziłem też wtedy nadzieję, że w przyszłości powinno być już tylko lepiej. Czy tak rzeczywiście się stało? Otóż i tak i nie. Na pewno na plus poprawiło się brzmienie całości. Gitary brzmią zdecydowanie lepiej niż na debiutanckim materiale, mają więcej ciężaru i rasowego mięcha. Z resztą sama konstrukcja linii tego instrumentu też poszła o poziom wyżej i tutaj na pewno należą się muzykom brawa. Kompozycje też wydają się pełniejsze, lepiej przemyślane i zgrabniej zaaranżowane. Wszystko chodzi płynnie i nie mam wrażenia, że coś tu wyskakuje nie wiadomo skąd i rozwala misternie budowaną konstrukcję. Widać, że panowie czasu od wydania "Ars Sathanae" nie marnowali. Są tu jednak jeszcze pewne zgrzyty. Ot choćby fragmenty, które tak jak na poprzednim wydawnictwie męczyły tak też męczą teraz. Za dużo tu tych fragmentów, gdzie niby klimat mroku ma dominować. Kojarzą się one trochę z pewnym okresem w twórczości Bathory, ale całościowo psują ten materiał, a mam też wrażenie, że zwyczajnie zespół nie wykorzystał do końca potencjału, jaki zawierają w sobie pomysły zamieszczone na albumie. Być może o to właśnie chodziło, aby obok naprawdę mocnych black/thrash metalowych fragmentów pojawiały się fragmenty wyciszone i podszyte sporą dozą mroku, ale żeby to wszystko miało ręce i nogi musi być naprawdę zgrabnie połączone. Tutaj te połączenie wymaga niestety ciągłej pracy, bo do ideału jeszcze daleko, ale i tak jest lepiej niż na debiucie. Ma to wszystko jakiś taki pełniejszy charakter, który sprawia że podczas słuchania "Ars Sathanae II" naprawdę kilka razy można dostrzec, że Iubaris rozwija się w porządanym kierunku i jeśli tylko skupią się szlifowaniu swojej formuły, prędzej czy później osiągną kompozycyjny szczyt. Ufam, że tak się stanie mimo tego, że po wysłuchaniu "Ars Sathanae II" mam przekonanie, iż Iubaris pozostanie tylko zespołem drugoligowym. Podobno nadzieja jest matką głupich, więc może taki jestem? A no się zobaczy w przyszłości.
Lista utworłó
1. The Winnowing
2. Swamp Fall Burial
3. Day of December
4. Terra Incognita
5. Ars Sathanae II
Ocena: -7/10