Przyznam szczerze, że to mój pierwszy kontakt z tym szyldem. Ale posilony dobrymi recenzjami postanowiłem zapoznać się z Rzygowaniem z okładką matki i dziecka w maskach gazowych czyli numerem trzecim Vomitorium.

Zine złożony estetycznie, czytelnie, bez reklam itp. z dużą czcionką (chyba największą jaką widziałem dotychczas pośród polskich zinaczy). 7 wywiadów z polskimi hordami z wyjątkiem wywiadu z austriackim grindowym zespołem o nazwie…. nie umiem tego powtórzyć ;) oraz Tomaszem Godlewskim współautorem „Jaskini Hałasu”. Z UPIR’em spotkałem się już w literaturze podziemnej i pamiętam, że ten black metalowy duet był dosyć wylewny. Jest też tak i tym razem. Panowie odpowiadają wyczerpująco i na temat. Poza tym głoszą swoje stanowcze postanowienia które mogą się wydawać „oryginalne” i odbiegające od stereotypu true black metalowców. (fejsy, lajki, listy do elity BM itp.) Podziw się należy im za to. Warto naprawdę zaopatrzyć się w Vomitorium chociażby dla tego wywiadu. Jest to najdłuższy i najciekawszy wywiad tego numeru. UPIR postawił wysoko poprzeczkę i dlatego myślałem, że będzie tylko gorzej z następnymi wywiadami. Na szczęście się myliłem, bo autorzy VOMITORIUM zaraz po UPIRze raczą nas obfitymi daniami w postaci wywiadów np. z DET GAMLE BESATT. Beldaroth to wiadomo: stary wyga na polskim terenie tak więc porażki być nie mogło. Odpowiadający nie jest tak wylewny jak w poprzednim wywiadzie ale mówi to co potrzeba i ani grama zbędnych rzeczy.

Nie jestem zwolennikiem prymitywnego BM ale z tego powodu nie dyskryminuję wywiadów z takimi zespołami jak EVIL EXISTENCE. Napiszę tak: muzyka tych panów jest dla mnie chujowa ale w gadce mają jaja i swoje prawią bez pardonu. Bez wazeliny, bławatków itp.
Jedyny wywiad nie z zespołem to długa rozmowa z Tomaszem Godlewskim współautorem „Jaskini Hałasu”. Tomasz odkrywa tutaj kulisy powstania tejże książki, podaje konkretne liczby, wady, ciekawostki itd. Oczywiście pojawia się temat porównania, nawiązania do czasów minionych i obecnych w polskim metalu ale wiadomym było, że coś takiego pojawić się musiało. Obok UPIR najlepszy wywiad. Kolejna „petarda” tego numeru to nasz rodzimy MOLOCH LETALIS. Ktokolwiek spotkał się z tą nazwą w literaturze podziemnej, gdzie rozmówcą jest perkusita tejże hordy – Diabolizer wie, że jest on wylewny z czarnym humorem i umie przypierdolić werbalnie między oczy. I właśnie te swoje zalety charakteru bezlitośnie wykorzystuje w tym wywiadzie. 9/10 za ten dialog.

Pozostałe wywiady z POENARI, Vaginal Penetration of an Amelus with a Musty Carrot już nie błyszczą jak wyżej opisane, ale są jak najbardziej poprawne. Zbędne są według mnie dywagacje na temat: Co sądzisz o zjawisku grania w kilku zespołach przez jednego muzyka? Jak ktoś może i umie to zazwyczaj to robi nikogo się nie pytając o zdanie. Jebło to jebło po co drążyć. No ale mogę się mylić skoro wyszła z tego całkiem spora ankieta.
Recenzje materiałów muzycznych poruszają się w klimatach BM gdzie najwyższe oceny dostają surowe, piwniczne nagrania. Tak więc zwolennicy muzycznej black metalowej stęchlizny na pewno znajdą ciekawe zespoły dla siebie.

Chłosty dla autorów jak najbardziej należą się za „dział” recenzji zinów…. Dwie KURWA pozycje. Naprawdę lepiej byłoby pominąć te pół strony i dać tam więcej kawałów które pojawiają się w ilości 4 (ale za to dobre kawały ;)

Reasumując: Poza jednostronnym działem recenzji wydawnictw muzycznych jak i wpadką z recenzjami zinów VOMITORIUM zasługuje na uwagę, gdzie najmocniejszą stroną są wywiady. Pytania są jak najbardziej na miejscu, przemyślane i sensowne. Dzięki temu wywiadów nie czyta się jak kolejnej kartki z encyklopedii, czy jeszcze gorzej: wikipedii.

Ocena: +6/10