Troszkę się bałem tej płyty. Brak kapeli na metal-archives, wydawca wypuszczający materiały na BARDZO różnym poziomie… No ale raz się żyje, płytka wylądowała kilka dni temu w odtwarzaczu, akurat czymś byłem zajęty, także leciała sobie w tle, ale kilka rzeczy zwróciło moją uwagę… potem było jeszcze ileś tam odsłuchów i mogę śmiało stwierdzić, że płyta tego greckiego tria bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Ale od początku. Kapela działa od 2013 roku i gra, no powiedzmy, że coś co można by nazwać „modern/groove thrash”. Ale pomalutku, nie uciekamy!  Bowiem tak się złożyło, że w przeciwieństwie do innych kapel z tych okolic 1000Dead wzięło z poszczególnych części składowych swojej muzy to co w nich najlepsze, nie to co najgorsze. Tak więc mamy konkretne, brutalne, często corowe riffy. kilka stonerowo – southernowych riffów tu i ówdzie. Do tego całkiem sporo thrashowo – punkowej motoryki jeśli idzie o bębny i potężne brzmienie. Miejscami panowie zapuszczają się w bardziej gęste, ale wciąż thrashowe, może nawet deathowe rejony, jakby rodem z Dark Angel, czasem znów pojawia się motoryczno – ciężki klimat rodem z najlepszych lat Machine Head czy Hatebreed. Wszystko to jednak dobrze razem działa i tworzy sensowną całość. Trochę spina to wszystko mało oryginalny, ale mocny i brutalny wokal jakby rodem z Pro-Pain. Oczywiście najbardziej przekonują mnie, chama i prostaka, te fragmenty, gdzie panowie po prostu napierdalają, nie oglądając się na stylistykę. Bo jak muzycy robią KLYMAT to się troszkę nudniej robi. Kilka czystych chórków bym też bez żalu stąd wywalił. Ale ogólnie jest całkiem, całkiem. Taka fajna, mocna, „imprezowa” muza.

Wyd. Metal Scrap, 2016

Lista utworów:

1. Lying Through Teeth
2. Unveil Hatred
3. Post-War Blues
4. Bring a Knife to a Gunfight
5. Noise / Pain
6. This Day We Fight
7. Unplug Me
8. The Oppressor Syndrome
9. Stonework
10. Cross Section
11. Dignity… A Dying Word

Ocena: +7/10

https://www.facebook.com/1000Dead/