Ostatnio nie pojawia się na naszym podwórku zbyt wiele thrash / deathowych produkcji, więc tym bardziej ucieszyłem się, że Mayzel wreszcie wypuścił swój debiut. Jeszcze bardziej ucieszyłem się gdy otrzymałem od Adama (bass) płytę do recenzji. Wrzuciłem ją do odtwarzacza i wyrwało mnie z butów. Ta muzyka ma niesamowity power i płynie prosto z serca. Otwierający album utwór tytułowy poprzedzony jest krótkim intrem, potem perkusja i wchodzą gitary. Pokręcone, melodyjne riffy i wokal Ulcera, który totalnie mnie zaskoczył. Gość drze ryja jak przystało na thrashowego z krwi i kości wokalistę, jest w tym energia i zadziorność. Znając Go z innych Jego projektów… jestem pod wrażeniem. W połowie utworu przychodzi zwolnienie i gitarowy riff, który mogę słuchać w kółko, chwilę później solówki i to miód dla moich uszu, są cholernie „rasowe” i zagrane z pomysłem. A na koniec jeszcze niespodzianka… ostatnia zwrotka zaśpiewana w naszej mowie ojczystej. Lecz nie ma chwili na odpoczynek. „Dying World” kręci się tylko na nieco niższych obrotach. Jest to nieco prostszy w swej budowie utwór i chyba dlatego tak chwytliwy. Świetny refren, zwolnienie, solówki, a wszystko to świetnie wyważone i zaaranżowane. „Murder With Reason” rozpoczyna partia perkusji, w którą wchodzi ciekawie zagrany bass i po chwili równo szyjące gitary. Szczególnie trafiają do mnie melodyjne solówki w tym utworze i zmiana tempa w trakcie jednej z nich. Na uwagę zasługuje również fragment poprzedzający ostatnią zwrotkę. „Silesia N Roll” i już jasne skąd chłopaki są. Od razu dostajemy w pysk taką dawką energii, że głowa odrywa się od szyi, do tego rock’n’rollowa solówka, zwolnienie na złapanie oddechu, w którym na wokal Ulcera nakłada się świetnie skomponowana solówka i…. znowu ostro do przodu. Rwane riffy rozpoczynają „Stench Of Death”. Jest szybko, ze zwolnieniami, solówki kolejny raz pozytywnie mnie zaskakują, z kolei „Devote Humanity” rozpoczyna solówka. Tym razem utwór leci w średnich tempach, a riffy są klasyczne, pełne melodii. Praca perkusji kolejny raz pokazuje klasę Piotrka, nic tu nie jest wymuszone, czy pokomplikowane ponad miarę, a mimo to sporo się dzieję. Szczerze mówiąc to jeden z najlepszych utworów na płycie, jeśli można w ogóle jakieś wyróżnić w tak równym materiale. Odgłosy burzy rozpoczynają „Storm Of Fire” , a kilka chwil, które po nich następują to prawdziwa burza dźwiękowa. Utwór jest tak skonstruowany, że w krótkich okresach czasu mieszają się szybkie fragmenty ze zwolnieniami i… na deser zostaje nam już tylko „Dead Soul”, utwór, który co poniektórzy mogą znać z kompilacji „Silesian Butchers no 3″. Tutaj aż się chce wykrzyczeć refren wraz z Ulcerem. To chyba najmelodyjniejszy utwór Mayzl’a, chociaż w niczym nie ujmuje to jego brutalności. Słuchając tego utworu momentami mam wrażenie, że gdy powstawał muzycy słuchali sporo melodyjnego skandynawskiego death metalu, lecz to tylko moje subiektywne wrażenie. Muszę przyznać, że w dzisiejszych czasach tak się nie gra, Mayzel to ewenement, ten zespół potrafi połączyć melodię z brutalnością jak to niegdyś bywało. Umiejętności muzyków stoją na wysoki poziomie, lecz nie popisują się nimi na każdym kroku. Tutaj najważniejsza jest muzyka, serce w nią włożone i bunt, który sączy się z każdego dźwięku. Ciekawym zabiegiem jest „wyśpiewywanie” fragmentów tekstów w języku polskim, a reszty po angielsku, co ciekawe, nie razi to, a wręcz przeciwnie. Niektórzy pewnie posądzą mnie o kolesiostwo patrząc na ocenę jaką wystawiam „Chained To Pain”, ale chyba wiecie gdzie to mam? Muza broni sie sama i szlachtuje jak „majzlem” i gdyby jeszcze zespół włożył tyle pracy w promocje, co w stworzenie tych dźwięków szybko stałoby się o nich głośno w underku.

Wyd. self-released, 2014

Lista utworów:

1. Chained to Pain
2. Dying World
3. Murder With Reason
4. Silesia N’ Roll
5. Stench of Death
6. Devote Humanity
7. Storm of Fire
8. Dead Soul

Ocena: +9/10

https://www.facebook.com/mayzelofficial